Rezerwat Pokazowy Żubrów

    Rezerwat Pokazowy Żubrów, założony w 1929 roku w Puszczy Białowieskiej, był kluczowym miejscem dla odtworzenia zagrożonej populacji żubra. Powstał w odpowiedzi na wymarcie ostatnich dzikich stad żubrów w Europie, co nastąpiło po I wojnie światowej. Rezerwat znajduje się przy drodze łączącej Białowieżę z Hajnówką, na terenie Nadleśnictwa Zwierzynieckie. 

    W latach 20. XX wieku sprowadzono tu pierwsze żubry, m.in. z Danii i Niemiec, co zapoczątkowało program restytucji gatunku. W 1932 roku teren rezerwatu został powiększony, a w czasie II wojny światowej udało się ocalić populację, która w 1944 roku liczyła 17 osobników. W latach powojennych rezerwat przeszedł modernizację i dalszą rozbudowę, a w 1955 roku stał się częścią Białowieskiego Parku Narodowego.

    Obecnie rezerwat zajmuje 27,9 ha, a zwiedzający mogą obserwować zwierzęta w środowisku zbliżonym do naturalnego. Poza żubrami spotkać można tu m.in. koniki polskie, łosie, jelenie, sarny, dziki, wilki i rysie. Trasa zwiedzania biegnie wyznaczoną ścieżką, przy której umieszczone są tablice informacyjne o każdym gatunku. Przy wejściu do rezerwatu znajdują się stoiska z pamiątkami i lokalnymi wyrobami.